Η ΨΕΥΔΟΣΎΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΉΤΗΣ            

Στην Αρχιεπισκοπή Κρήτης υπάρχουν κάποιες αντιδράσεις και “αποτειχήσεις κληρικών λόγω τις ψευδοσυνόδου της Κρήτης που έγινε το 2016. Θέλοντας λοιπόν ο γέροντας Νίκων να στηρίξει τον Αρχιεπίσκοπο Ευγένειο, αυτός προέτρεψε αρχικά τους παρευρισκόμενους “να μην ακούνε οι πιστοί όσους κατηγορούν τους ιερείς τους διότι αυτοί, είναι δοχεία της θείας Χάριτος λόγω των μυστηρίων που τελούν”. Σε αυτό δεν διαφωνούμε, αλλά ο γέροντας δεν μας είπε τι γίνεται σε περίπτωση που ο ιερέας πέσει σε Αίρεση και παραποίηση των ιερών μυστηρίων. Διότι άλλο είναι η ιεροκατηγορία, την οποία αυτός τόνισε και άλλο είναι η περίπτωση που ο πιστός “διακόπτει την κοινωνία, με έναν αιρετικό ή και ανήθικο ποιμένα”. Άλλο είναι το ένα και άλλο το άλλο. Έτσι λοιπόν πιο κάτω στην ομιλία του ο γέροντας Νίκων, φάνηκε να κατακρίνει και κακώς να εννοεί και να φωτογραφίζει όσους κληρικούς και λαϊκούς αντιδρούν στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης και όχι αντίθετα σε όσους κακώς προβαίνουν σε ιεροκατηγορία, δηλαδή σε μια άδικη κατάκριση εναντίων όλου του ιερού κλήρου!!! Γι’αυτό ο γέρων Νίκων, είπε “ότι “πολλοί γνωρίζουν από έξω και ανακατωτά τα δογματικά θέματα, ξέρουν να αναλύσουν την θεολογία της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος κ.λπ, αλλά πρόσθεσε ότι αυτό δεν θα τους σώσει διότι δεν μας σώζει η πίστη αλλά μόνο τα έργα”!!!                 

Εδώ πρόκειται για άλλη μια μεγάλη πλάνη που είπε ο γέροντας Νίκων, διότι οι Παπικοί λένε “ότι μόνο τα καλά έργα μας σώζουν και όχι η πίστη”. Και η Πρωτεστάντες πάλι λένε το αντίθετο, ότι “μας σώζει δήθεν μόνο η πίστη και όχι τα έργα”. Αλλά τόσο η Αγία Γραφή, όσο και η Ορθόδοξη Θεολογία διαψεύδουν και τις δύο αιρέσεις, διότι “και τα έργα άνευ της ορθοδόξου πίστεως είναι νεκρά, εγωκεντρικά και εσφαλμένα”, όπως και “η πίστη άνευ των καλών έργων είναι νεκρή και μη εφαρμόσιμη στην πράξη, διότι μένει απλά μία θεωρία”. Επίσης και μια αιρετική πίστη δεν σώζει ακόμη και εάν αυτή εφαρμοστεί στην πράξη! Είναι λοιπόν απορείας άξιον πως ένας αγιορείτης είπε σε μία ομιλία του τόσες πολλές κακοδοξίες!!!                             ΠΊΣΤΗ ΚΑΙ ΈΡΓΑ                       Η πίστη εκφράζεται με έργα. Χωρίς αυτά είναι νεκρή (βλ. Ιακ. 2:26). Κι ενώ τα έργα εκφράζουν την πίστη, η πίστη βεβαιώνει τα έργα. «Μερικοί», λέει ο όσιος Μάρκος ο Ερημίτης, «χωρίς να τηρούν τις εντολές, νομίζουν ότι πιστεύουν σωστά. Άλλοι πάλι, τηρώντας τις εντολές, περιμένουν την βασιλεία του Θεού ως οφειλόμενο μισθό. Και οι δύο όμως αστοχούν ως προς την βασιλεία του Θεού» (Περί των οιομένων εξ έργων δικαιούσθαι 17).                                                               

Ο Απόστολος Ιάκωβος στην Επιστολή του στο Β’ κεφάλαιο, και στίχο 18 αναφέρει “ότι η πίστη εκφράζεται με έργα. Χωρίς αυτά είναι νεκρή (βλ. Ιακ. 2:26). Κι ενώ τα έργα εκφράζουν την πίστη, η πίστη βεβαιώνει τα έργα”.     Ιακώβου Β, 18′, ἀλλ’ ἐρεῖ τις· σὺ πίστιν ἔχεις, κἀγὼ ἔργα ἔχω· δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου. Άρα και Ορθόδοξη πίστη πρέπει να έχουμε και καλά και θεάρεστα έργα. Εάν λείπει ένα από τα δύο δεν σωζόμαστε. Και συμπληρώνει ο Άγιος Ιάκωβος.

ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΙΜΌΝΙΑ ΠΙΣΤΕΎΟΥΝ ΚΑΙ ΦΡΙΤΟΥΝ 
Ορισμένοι οικουμενιστές Θεολόγοι παραποιούν την ανωτέρω φράση της Αγίας Γραφής “και τα δαιμόνια πιστεύουν και φρίτουν”, νομίζοντας ότι η φράση αυτή αφορά”την πίστη των δαιμονίων στα χριστιανικά δήθεν δόγματα “.  Στην επιστολή Ιακώβου Β’ 19, διαβάζουμε.     

  Η παρερμηνεία τους όμως δεν υφίσταται αφού η Αγία Γραφή ομιλεί για την πίστη των δαιμόνων στην ύπαρξη του Ιησού Χριστού και όχι αντίθετα στην διδασκαλία του, όταν ακόμη και πολλοί βαπτισμένοι αθεόφοβοι και Ιούδες αποστάτες “χριστιανοί”, την αμφισβητούν. Άρα οι δαίμονες πιστεύουν στην ύπαρξη του Ιησού Χριστού, χωρίς όμως να υποτάσσονται σε αυτόν και χωρίς να πιστεύουν στην διδασκαλία του, την οποία και πολεμούν λόγοις και έργοις. Άλλωστε όταν ο Χριστός βρισκόταν στην έρημο, αντιμετώπισε τους τρεις πειρασμούς του διαβόλου, ο οποίος διάβολος ζήτησε υποταγή από τον Χριστό.                               

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΊ               Ο πρώτος πειρασμός ήταν ο «βιολογικός» πειρασμός, ο πειρασμός της πείνας και της δίψας (Ματθ. 4,2). Ο πονηρός, μετά σαράντα ημέρες νηστείας και άσκησης του Χριστού, του λέγει: «Εάν είσαι υιός του Θεού, κάνε τις πέτρες ψωμί για να χορτάσεις την πείνα σου και την πείνα του κόσμου. Ο Χριστός απαντά ότι ο άνθρωπος δε ζει μόνο με το ψωμί και τα υλικά αγαθά, αλλά με τον λόγο του Θεού».  Άρα ο διάβολος αρνείται τον θείο λόγο και προσκυνάει την ύλη.           Ο δεύτερος πειρασμός του Ιησού Χριστού στην έρημο ήταν ο πειρασμός της πνευματικής επάρκειας και πνευματικής ανεξαρτησίας από τη Χάρη και την παρουσία του Θεού. Ο πειραστής διάβολος παραλαμβάνει τον Ιησού, μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, και τον οδηγεί στον Ναό, όπου διατυπώνει μέσα σε ιερό μάλιστα χώρο τον πειρασμό του: «Εάν είσαι υιός του Θεού, πέσε κάτω από τη στέγη του Ναού, γιατί είναι γραμμένο ότι δε θα πάθεις τίποτε, αφού ο Θεός θα δώσει εντολή για Σένα στους αγγέλους Του και θα σε σηκώσουν στα χέρια τους» (Ματθ. 4, 6) Και εδώ ο διάβολος φανερώνει ότι είναι ο εισηγητής του Θανάτου, της αμαρτίας, της αυτοθεοποίησης και της αυτοκτονίας.                 Ο τρίτος πειρασμός της ερήμου είναι ο πειρασμός της εξουσίας και της δυνάμεως. «Εάν πέσεις και με προσκυνήσεις, θα σου δώσω όλα τα βασίλεια του κόσμου» (Ματθ. 43). Για να λάβει την απάντηση του Χριστού, “ότι μόνο τον Θεό πρέπει να λατρεύουμε και μόνο αυτόν να προσκυνάμε”. Άρα και εδώ ο διάβολος προσπαθεί να λατρεύεται “ως Θεός”. Που βλέπουν λοιπόν οι Οικουμενιστές ψευδοπροφήτες και ψευδοποιμένες, ότι ο διάβολος είναι δήθεν “ο καλύτερος Θεολόγος”. Τα πιστεύουν αυτά που λένε; Ο διάβολος είναι ο πατέρας του ψεύδους και της αρνήσεως του Θεού, άρα της αρνήσεως της ίδιας της αλήθειας του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.