Περικλής ΗΛ. Νταλιάνης
Γ΄ Κυριακή των Νηστειών – της Σταυροπροσκυνήσεως
Με βάση το Πάσχα. Εορτάζει 28 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα. Γ΄ Κυριακή Των Νηστειών – Της Σταυροπροσκυνήσεως.
Η άσκηση των αρετών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πέρα από την προσωπική ισχυρή θέληση, είναι απαραίτητη και η αγιαστική δύναμη της Εκκλησίας μας. Έτσι οι άγιοι Πατέρες όρισαν, καταμεσής της αγίας Τεσσαρακοστής να προσκυνείται ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, για να λαμβάνουμε οι πιστοί από αυτόν χάρη και δύναμη για να συνεχίσουμε με σθένος τον πνευματικό μας αγώνα.
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας και το αήττητο όπλο κατά των δυνάμεων του κακού. Πάνω σε αυτόν συντρίφτηκε το κράτος του διαβόλου και εκμηδενίστηκε η δύναμή του. Από αυτόν πήγασε η απολύτρωση και η αθανασία στο ανθρώπινο γένος.
Η Εκκλησία μας ψάλλει θριαμβευτικά: «Κύριε όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν Σου ημίν δέδωκας , φρίττει γαρ και τρέμει, μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν » και «Νυν εμφανιζόμενος ο Σταυρός, δύναμιν παρέχη εν τω μέσω των νηστειών, τοις το θείον σκάμμα, ανύουσι προθύμως ΄ αυτόν μετ ‘ ευάβείας , κατασπαζόμεθα ».
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΟΠΛΟ
Από φονικό και έχθιστο μέσον εκτέλεσης κακούργων μεταβλήθηκε σε μέσον αγιασμού και νοητή ασπίδα προστασίας από τις επιβουλές του Εωσφόρου και των σκοτεινών πεσόντων αγγέλων του. Άλλοι τον παρομοιάζουν με ισχυρό κυματοθραύστη κατά των κλυδωνισμών της ζωής, που προκαλεί το κακό και η αμαρτία. Η σωματική κόπωση της νηστείας και η ψυχική νωχέλεια του πνευματικού αγώνα είναι δυο βασικοί παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να αναστείλουν τη νηπτική πορεία του πιστού.
Η αγιαστική δύναμη του Σταυρού είναι το αντίδοτο σ’ αυτή την κατάσταση. Ο Σταυρός του Χριστού, εκτός από θείο σύμβολο της Εκκλησίας μας, έχει και ηθική σημασία για τον κάθε πιστό. Όπως ο Κύριος έφερε το δικό Του Σταυρό στο Γολγοθά, φορτωμένος τις ανομίες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, έτσι και ο πιστός του Χριστού, φέρει αυτός τον προσωπικό του σταυρό, τον αγώνα για σωτηρία και τελείωση. Ο δρόμος για τη σωτηρία είναι πραγματικός Γολγοθάς και απαιτεί αυταπάρνηση σε όσους τον ανεβαίνουν. Το βεβαίωσε ο Κύριος: « όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν , απαρνησάσθω ευατόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι » (Μαρκ.8,34).
Η αγία περίοδος του Τριωδίου είναι κατ’ εξοχήν σταυρική πορεία και νοητή σταύρωση των παθών μας. Γι’ αυτό η αγία μας Εκκλησία αφιέρωσε την Κυριακή αυτή στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού. Οι πιστοί αντλώντας χάρη από αυτόν, δυναμωμένοι πια και ανανεωμένοι, αντιπαρερχόμαστε τα εμπόδια που στήνει ο πονηρός και βαδίζουμε την ουρανοδρόμο ατραπό με οδηγό τη χαρά και τη λαχτάρα να συναντήσουμε τον Αναστάντα Κύριό μας Ιησού Χριστό την αγία και λαμπροφόρο η ημέρα της εγέρσεώς Του.
ΠΟΤΕ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Το απολυτίκιο της ημέρας είναι από τα πλέον γνωστά στην Εκκλησία μας και ψάλλεται όχι μόνο την ημέρα της εορτής αλλά και σε άλλες λατρευτικές εκδηλώσεις όπως τον Αγιασμό. Γράφτηκε όταν ο Βασιλιάς Ηράκλειος έφερε τον Τίμιο Σταυρό από τους Πέρσες, οι οποίοι τον είχαν πάρει ως λάφυρο πολέμου, όταν αυτοί κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ. Ο Ηράκλειος I γεννήθηκε το 575 και κυβέρνησε το Βυζάντιο από το 610 έως το θάνατό του στις 11 Φεβρουαρίου 641. Στην ηλικία των 39 χρόνων ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας ήρθε αντιμέτωπος με μια απειλή ισάξια της εισβολής των Περσών στην Αρχαία Ελλάδα, αλλά οι αφέλληνες ιστορικοί δεν το αναφέρουν...
Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Φλάβιος Ηράκλειος, μετά από σημαντικές πολεμικές επιτυχίες ανέκτησε από τους Πέρσες το κειμήλιο του Τίμιου και Ζωοποιού Σταυρού και εισήλθε θριαμβευτικά στην Κωνσταντινούπολη από τη Χρυσή Πύλη, στις 14 Σεπτεμβρίου 628. Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, που για 14 έτη βρισκόταν στην κατοχή των Περσών ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο σε σημασία γεγονός για τους χριστιανούς της Βυζαντινής Ανατολικής Αυτοκρατορίας, μετά από την Εύρεση και την πρώτη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη το 335 μ. Χ.
Η Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης είναι ισάξιο και ταυτόσημο γεγονός με την ΎΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΊΟΥ ΣΤΑΥΡΟΎ και γι’ αυτό ψάλλουμε το ίδιο Απολυτίκιον και όχι μόνον…
Οπότε όσοι αλλάζουν το τροπάριο, από “Νίκας τοίς Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος”, σε “νίκας τοις ευσεβέσι κατ’ εναντίων δωρούμενος”, όχι μόνο καινοτομούν και αλλάζουν την θεία λατρεία, αλλά και δείχνουν ασέβεια προς τον Ορθόδοξο Βασιλέα Ηράκλειο και όλους τους τότε Ορθόδοξους Χριστιανούς και μάρτυρες, οι οποίοι έδωσαν την ζωή τους για να σώσουν την Κωνσταντινούπολη και την Ιερουσαλήμ από τους Πέρσες, καθώς και να φέρουν πίσω τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο βεβήλωναν οι αλλόθρησκοι.
Απολυτίκιον Σταυροπροσκυνήσεως.
Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού Σου, πολίτευμα. Ψάλλει ο Περικλής Ηλ. Νταλιάνης Θεολόγος Ιεροψάλτης.
0 Σχόλια